Çok çalışkan biri olmadım, olamadım ve nihayetinde sıradan bir üniversitede buldum kendimi. Pişman mıyım yaptığım tembellikten, tabii ki de pişmanım hala ve hala. Üstelik 2.sınıfta okumama rağmen sevmediğim bir üniversitede hayal etmediğim bir yerdeyim. Peki ne yapmalıyım? Tekrardan öss yatay geçiş vs mi? Açıkçası göze alamıyorum risk alamıyorum işte. Aileme anlatma kısmı var bir de. Ne biliyim herşeyin daha berbat bir duruma gelme ihtimali de işte. Elimdekiyle yetinmeyip daha kötü duruma düşmekten de korkuyorum Karamsarlaşıyorum tüm hayallerimi umutlarımı oluşturan o ışıkların hepsini söndürüyorum bir anda. Aklıma farklı düşünceler geliyor ve tüm gün kafamda dolaşıp duruyor bu düşünceler. Ama şu an hala buradaysam benim hala umudum var demektir . Ki var da inanıyorum ben. Farklı şeyler yapabileceğime çünkü istekliyim ve istekli olduğum şeyler için de çaba harcarım. Şimdiki hedefim almancamı ilerletmek bakalım umarım ve inşAllah yapabilirim. O dilerse ve O yardım ederse olma...
Yaşamı Denemeye Çalışırken Sevmek