neden bu konudan bahsetmek istediğimi bilmiyorum.aklımda bişeyler yokken sadece yazmak için açtım şuan blogumu ve aklıma bu konu geldi.çoğu zaman okadar tasavvur ettiklerim gelmezken bazen de böyle bi'anda oluyor işte.neyse daha fazla uzatmıyım da konuya gelelim. bu arada bi'foto koyıyım şu yazıya diye google da turkish+family+pic diye aratınca çıkanlara baktım da yok canım o kadar kalabalık da değiliz.tipik 2 çocuklu çekirdek aile işte bizim ki. uysal bir evlat olamadığımdan bahsedeyim evet böyleyim ama bir o kadar da aileme düşkünümdür onlar da bana.ve onların yanındayken de bi'o kadar mutlu ve huzurluyumdur aslında.bi'de benim fevri çıkışlarım olmasa arada eminim daha da güzel olucak.neyse düzeltmeye çalışıyorum kendimi .lise yıllarımdaki benle üniversitede ki ben arasındaki farklılıklardan biri de biraz daha uysallaşmam oldu. onlardan ayrılıp kıymetlerini bilmek de denilebilir tabi :) akşam vakti pastasını alıp da benim için sırf yalnızlık çekmey
Yaşamı Denemeye Çalışırken Sevmek